26 października 2021 r.

                     WYPRAWA NA LUBOGOSZCZ

        W dniach 7-8 października 2021 klasa siódma wyruszyła na Lubogoszcz, jeden ze szczytów Beskidu Wyspowego, pod opieką wychowawczyni pani Romany Maćkowiak-Stasik i kierownika wyprawy pani Eweliny Bochaczyk. Podejmując wyprawę wszyscy wiedzieliśmy, że w pobliskim otoczeniu znajdują się szczyty takie jak Luboń Wielki, Szczebel, Potaczkowa, Śnieżnik, Ćwilin, Łopień, Kostrza, Kamionna, Jasień, Magielica. Nazwy te sprawiły nam trochę kłopotu. Lubogoszcz zdobywaliśmy pieszo z Kasinki Małej czarnym szlakiem. Ciekawostką jest to, że ile zbędnych rzeczy zapakowaliśmy, tyle trzeba było wynieść. A w plecakach dziewczyn znajdowały się skarby świata mody na planowany wieczorny pokaz. Szybko dotarliśmy do bazy wypoczynkowej, złota jesień przywitała nas w tym miejscu wyjątkowo ciepło. Mieszkaliśmy w tzw. Domku Instruktorskim w pobliżu placu zabaw. Szybko poznaliśmy bazę i poszczególne punkty: stołówkę, świetlicę, salę fitness, drogę do dwóch boisk sportowych. Już pierwszego dnia musieliśmy wykazać się orientacją, dokładnością i spostrzegawczością. Z darów natury wykonaliśmy samodzielnie projekt maskotki Lubogoszczy. Po południu w czterech drużynach stoczyliśmy walkę w „Baloniadzie”, gdzie nie tylko liczyła się zwinność, ale współpraca w drużynie. Na koniec każdy wziął udział w indywidualnej rywalizacji w celności balonem wypełnionym wodą do wyznaczonego punktu, którym był pień sosny. Wieczorne ognisko, kiełbaski i pieczone pianki pozwoliły nam nacieszyć się ciszą, gwiaździstym niebem i opowieściami z dreszczami. Na koniec dnia wiedzieliśmy, kto jest najlepszym gawędziarzem przy ognisku, kto jest przyjacielem kociej rodziny, brokatowym królem, kto jest ministrem ubierania kołder, najlepszym kelnerem na stołówce, miss foto, mistrzem pobudki. Przed nami było jeszcze trochę atrakcji m.in. konkurs ozdabiania paznokci. Chłopcy obserwując zmagania, zdobyli wiedzę, że używa się zmywacza do paznokci, a nie wody. Pokaz mody nocnej był okazją do śmiechu. Z plecaków wyciągnięto kreacje niczym z największych domów mody. Stroje zwracały uwagę tym, jakie zastosowano materiały, połączenia stylistyczne i wzory. Uwagę zwrócił materiał w jelenie, zające, lisy i drzewa. Korytarz zamienił się w wielki świat. Trzeba było swoje pomysły zaprezentować jak najlepiej, dlatego w tle pojawiła się muzyka. Wielkie kreacje możecie zobaczyć w galerii zdjęć. Makijaże szybko usunięto. Tylko jeden z chłopaków poprosił o rozpuszczalnik (do zmycia makijażu). Tym razem dziewczyny pomogły kolegom wyjaśniając, że wystarczy woda i mydło. Nie chcieliśmy, aby cisza nocna zbyt szybko zapędziła nas do łóżek, więc w pokoju nastał czas na opowieści. Dziewczyny były zafascynowane nowymi opowieściami „O Żwirku i Muchomorku”, a chłopcy w swym pokoju stworzyli bazę gwiezdnych wojen. Telefony były zbędne, bo tu był znikomy zasięg i nieosiągalny Internet. W tej wyprawie był on jednak niepotrzebny. Kolejny dzień przywitaliśmy radośnie, mgły poranne podnosiły się do góry, a słońce coraz śmielej zaglądało na Lubogoszcz. Przed śniadaniem odwiedziliśmy salę fitness i wykonywaliśmy zestaw porannych ćwiczeń. Wybraliśmy się na ścieżkę edukacyjną. Otrzymaliśmy mapę trasy i dokładnie zapoznaliśmy się z oznaczeniami szlaku. Wybrano drużynę chłopców, by najlepiej prowadzili po terenie wykazując się dobrą orientacją. Tu spotkaliśmy przygodę. Liściasty, bukowy, jodłowy, kolorowy las zachęcał do wędrówki, kusił miękkim dywanem mchu i liści, łagodnymi ścieżkami, w końcu je pomylił i niepotrzebnie zmienił szlak żółtych trójkątów na czerwony, prowadzący do Mszany Dolnej. Niewyjaśnioną sprawą była trasa oznaczona białymi kwadratami. Wkrótce zorientowaliśmy się, że nie jesteśmy na ścieżce edukacyjnej. Podejście w górę naprowadziło nas na właściwy szlak. Zawiłości trasy stały się punktem wyjścia do naszej grupowej dyskusji. Las pokazał nam swoją potęgę, chciał, abyśmy byli dłużej na tej wędrówce w nim. Potem idąc ścieżką edukacyjną zachwycaliśmy się leśnym źródełkiem, niewiarygodnie uroczym zapadliskiem. Odszukaliśmy informacji, że kiedyś było tu dno morza, na którym przez miliony lat gromadziły się osady fliszowe. Wspomnieliśmy, że procesy erozji nadal istnieją,         a góry obniżają się, biorąc pod uwagę okres ostatnich 10 tys. lat temu o około 70 cm. Koło paśnika na wysokim buku zauważyliśmy kapliczkę Św. Huberta. Pamiątkowe zdjęcie zrobiliśmy naszemu koledze, imiennikowi tego patrona.
        Opuszczając Lubogoszcz wiedzieliśmy, że zostawiliśmy tu swoje serce, żal,      że tak krótko tu byliśmy ciesząc swoim towarzystwem. Odkrywaliśmy swoje dobre strony. Wiemy, na czyją pomoc możemy liczyć i że życzliwość i dobry humor trzeba zawsze zapakować na wyprawę w góry. Z całą pewnością stwierdzamy, że Beskid Wyspowy został przez nas odkryty!

Naszą przygodę przedstawia filmik: https://m.youtube.com/watch?v=FjGEQdi3Qtw&feature=youtu.be
oraz zdjęcia na oficjalniej stronie Bazy Szkoleniowo Wypoczynkowej "Lubogoszcz"
http://www.lubogoszcz.pl/2021/09/zielona-szkola-ix-2021/?fbclid=IwAR3pJz0-eUp7P40P0C--lQePKwvVH7kxrosU4xHNuyiCHfry_hMf7dGy4kk